स्वर्ग जाने भएछ - कविता-दुर्गाप्रसाद सिग्देल
रङ विरङ अनेकौँ काँच प्याला जुटाई
वर पर सब हेर्दै साहुनीछन् बसेकि
हर पल मुखबाेली तेल निक्कै घसेक।।१
लुसुक लुसुक जाने फर्कँदा गड्गडाई
दिन दिन नबिराई गर्छ लामाे बसाई
घुटु घुटु मदिराकाे स्वादमा रम्न पाई।।२
भुटुन झर झराई सेकुवा पाेल्न लाई
चप चप गरि आफैँ खान्छ फुर्तीलगाई
प्रहर कति बित्याे त्याे यादसम्म नराखी
खल बल गरिबस्थ्याे काकु बाङ्गाे बटारी।।३
पिउनु त किन गाह्राे घट्घटाएर प्यूछ
सहज सित कहाँ हाे धर्खराएर हिड्छ
अनि पनि मदिराकाे छाेड्न सक्दैन बानी
खल बल अति गर्दै गुज्रदैछ जवानी।।४
असल वचन सुन्ने ज्ञान उस्मा थिएन
अनि पनि जन भन्थे साथ राम्राे लिएन।।५
अब पनि कतिबाँच्ला राेग नाना लिएर
अधिक धन पिताकाे शेष पा-याे पिएर
हप हप गरि त्यस्ले प्राण त्याग्ने भएछ।।६
What's Your Reaction?
